Op naar Cape coral!

Nadat ik in alle vroegte mijn blog heb bijgewerkt (dat lukte gisteren dus niet) rijd ik met Jens naar de French bakery een paar blokken verder. Na onze mislukte poging van gisteren om het te lopen nu dus maar de auto gepakt. Volgeladen met allerhande Danish, croissant en chocolade-eclairs en natuurlijk de koffie maken we terug meteen vrienden. Iedereen wil bij ons aan tafel zitten :).

Vervolgens de koffers en tassen gepakt en in de auto geladen. Het begint steeds meer op een U-Haul verhuiswagen te lijken. We dachten dat een grote bak was maar geleidelijk aan hebben we toch alles aardig opgevuld, en dan te bedenken dat we nog twee weken hebben !

Onze eerste stop is bij de brug over de Tampa Bay. Erg mooie en vooral erg hoge brug.

We vervolgen onze weg naar Venice, om precies te zijn Caspersen Beach. Dat is DE plek om haaientanden te vinden dus dat gaan we proberen. En verdraaid, binnen 5 minuten zijn de eerste twee door Jens en Bente gevonden. Maar daarmee is ons beginnersgeluk dan ook wel opgebruikt. In de 1,5 uur erna lukt het ons niet om er nog meer bij te vinden. Maar goed, geen probleem we vermaken ons uitstekend in het lekkere water. Er is daarbij ook nog genoeg te zien, zo zijn er op het strand een behoorlijk aantal schildpadnesten aangegeven.

Helaas laten dan de weergoden ons in de steek en begint het te regenen, dus snel in de auto en even naar het centrum van Venice gereden. We willen namelijk een ketting met een haaientand voor Ties kopen. Nou is in Amerika zo'n beetje alles 24 uur per dag open maar niet in Venice. Maar geluk, 1 shop heeft toch zijn deuren geopend zodat de ketting gescoord wordt? Nog ff een Subway in voor de lunch en weg zijn we weer.

Die weergoden blijven ons niet goed gezind, het valt met bakken de hemel uit. Daarom change of plans. Niet een lekker strandje bij Cape Coral maar Ron's surfshop in Fort Myers wordt de bestemming. De slippers van Jens vallen van ellende uit elkaar en ook 2 van onze koptelefoons zijn onderweg gesneuveld (waren oude beestjes dus moest een keer gebeuren) en ik weet dat ze bij Rons gave hebben. Als we de auto parkeren bij Rons lijkt het wel of we hem midden in een zwembad neerzetten. Het water op het parkeerterrein staat wel 10 cm hoog. Lekkere wolkbreuk zeg.. Maar het is het waard we slagen voor al onze boodschappen en nog beter als we de winkel uitkomen is het nog droog ook. En dat blijft het gedurende de rest van de dag ook (oh, ja temperatuur blijft natuurlijk een heerlijke 30 graden).

En dan op weg naar onze villa in Cape Coral. De kids zijn met name benieuwd naar het zwembad, het zal toch wel groot genoeg zijn ! En gelukkig ze worden niet teleurgesteld. Wederom een geweldige villa met alles erop en eraan. Dat zal wennen worden na de vakantie, dan moeten we weer teug naar ons oude vertrouwde kleine badkamertje.. Pascal is meteen helemaal in haar hum, en dan weet ik dat het goed zit. Wel een rare stad dat Cape Coral, binnen 35 jaar van niks naar een stad met nu zo'n 100.000 inwoners en ruimte voor nog heel veel meer. Overal zijn nog vrije kavels te koop. Echte bedrijven zie je ook niet, het zijn hier allemaal 2e huizen.

Terwijl de kids in het zwembad liggen plunder ik de Publix. Vanavond eten we, verassend, kip met sla en macaronisalade. Oh, ja en Ties natuurlijk aardappelpuree met appelmoes.

Wat we morgen gaan doen dat weten we nog niet. Programma hier is niet zo vastomlijnd als op onze eerdere plekjes. De tropische eilanden Sanibel en Captiva , Napels en de Everglades willen we van hieruit bekijken. Maar we hebben een week dus....