Het hoogtepunt tot dusver, zwemmen met zeekoeien !

Nadat ik gisteren het blog had afgerond nog natuurlijk even naar het strand gewandeld om fotos van de ondergaande zon te maken. Ik denk dat de fotos voor zichzelf spreken!

Vanmorgen ging de wekker al om 6 uur ( echt waar). Ik had onze tocht vanuit Nederland gereserveerd en de kapitein van ons bootje, kapitein Stacey, wilde graag om 8 uur vertrekken. Nou snel duidelijk gemaakt dat dat toch met een 2 uur reistijd (Indian Rocks Beach naar Crystal River) echt onchristelijk was. Compris gesloten, het werd 9 uur aan boord, van onze eigen manatee-express. Ondertussen natuurlijk nog even gestopt bij een Starbucks, drive thru. We veramerikaniseren al helemaal!

In Crystal River gaan we aan boord van onze eigen boot op zoek naar manatees (of zoals wij zeggen zeekoeien). Het is een zeer bedreigde diersoort en er zijn maar 2 plekken op aarde waar je met ze kan zwemmen, beide hier vlakbij elkaar gelegen. De regels zijn wel strikt. Geen wilde gebaren, geluiden en dergelijk. Maar je komt wel op centimeters afstand van ze, wat heet je mag en kan ze zelfs voeren. Ze zijn niet gevaarlijk en strikt vegetarisch. We zijn nog maar net enkele minuten weg of de eerste zeekoe dient zich al aan. Het is een drachtig wijfje wat rustig op de bodem graast (is niet erg diep zo'n 1,5 meter). Snel (nou ja zo snel als rustig gaat) de snorkels op en het water in. WAUW wat een enorme beesten. Het kost ons echt een paar minuten eer we dichter bij ze in de buurt durven komen. Maar dan is het dan zover. Na onze eerste aarzelingen durven we ze zelfs voorzichtig aan te raken. Ties kijkt het nog eventjes vanaf de boot aan.

Deze eerste snorkeltocht duurt bijna een klein uur. Wat zijn het toch een prachtige beesten. Vooral als je je zo weet te positioneren dat zijn kop net voor je neus omhoog komt (ze komen iedere 6 a 7 minuten boven voor lucht).

Na een uurtje besluit onze kapitein Stacey dat het tijd is voor een tripje richting de bronnen. Deze zijn de voornaamste reden dat de manatees hier zijn. De beesten hebben nl warm water nodig voor hun overleven en zeker in de winter zijn ze hier met honderden. In de zomer moet je dus wat meer geluk hebben om ze te zien, maar alleen in het eerste tochtje zien wij er dus al een stuk of 8.

Ook de bronnen zijn prachtig. Ties heeft een beetje de kat uit de boom gekeken maar nu besluit hij dat het ook voor hem tijd is om in het water te komen. Eerst voorzichtig op de rug van papa maar snel snorkelt hij als een grote rond. Bij de bronnen geen manatees maar wel vissen en schildpadden.

P

L

Dan vertrekken we voorzichtig voor de terugtocht. Maar nog maar net weg spotten we in erg helder water een moedermanatee met haar jong. Allemaal weer het water en en weer dobberen we een haf uurtje zij aan zij met deze geweldige beesten. En om het nog mooier te maken stappen we in de boot en besluiten een paar dolfijnen net voor onze neus een spelletje te spelen. Hoeveel mooier wil je het nog maken ? We zijn het er unaniem over eens, voor ons tot nu toe het hoogtepunt van onze vakantie !

Mooi maar voldaan stappen we rond 13 uur van de boot. We besluiten onszelf te tracteren op onze eerste mc donalds van deze vakantie. Ondertussen facetimen we met opa en oma Tilburg.

Terug in Indian Rocks Beach roept het strand, dus gauw alles in het huis gegooid en lekker in de zee gedoken. Heerlijk, wat is die golf van Mexico toch lekker warm. Zelfs ik stap er zo in.

Ons diner besluiten we bij Chilis te nuttigen. Lekker faijitas. Alleen vinden de kids de cola niet te drinken, zelfs een nieuwe poging bij een ander apparaat lost het niet op. Wat ons betreft hebben die Nederlandse flessen toch wel een voordeel. Hebben het namelijk al eerder meegemaakt dat die apparaten niet echt de kwaliteit leveren die we gewend zijn. Maar alla na zo'n dag gaan we ons daar toch niet druk om maken.

Morgen staat het strand van St Pete op het programma en 's avonds gaan Jens ik ik hier naar een baseball wedstrijd de Tampa Bay Rays tegen de Boston Red Soks. We hebben er zin in!